Blog Kulturystyczny

Czy zastanawialiście się kiedyś ile kosztuje stworzenie idealnych warunków do treningu w domu? Konkluzje, do których doszliście, prawdopodobnie nie były optymistyczne. Niestety ciężko skomponować w domu wyposażenie całej siłowni z urządzeniami cardio, ciężarami i maszynami. Jest to dość drogi i pracochłonny pomysł. Jednak, nie mając kompletnej, profesjonalnej siłowni można trenować w domu z dobrym rezultatem. Istnieje kilka alternatyw dla sprzętu cardio, wśród których najbardziej popularnymi są drabinki gimnastyczne, które idealnie pasują do ćwiczeń siłowych. Te urządzenia znane są od wielu lat, ale, jednak, współczesne modele mają właściwości, które podnoszą poziom funkcjonalności. Najbardziej uniwersalny trenażer w domu Trudno wskazać najważniejsze zalety drabinek gdyż łączą one małe wymiary z dużą funkcjonalnością. Chodzi tu nie tylko o ćwiczeniach, które można wykonywać na tym urządzeniu. Znacznie ważniejszy jest fakt, że urządzenia tego typu nie zajmują dużej przestrzeni, nie mają zastrzeżeń co do płci, kondycji fizycznej i wieku użytkownika, więc wykonywać ćwiczenia na drabince gimnastycznej może cała rodzina. Drabinki sportowe - to urządzenie przy pomocy którego można skutecznie trenować mięśni pleców, wzmocnić mięśni klatki piersiowej i jamy brzusznej, i nawet podnieść pośladki! W przypadku wyposażenia drabinki w poręcze, drążek, albo uchwyt do worku, zyskujecie maksymalny efekt przy minimalnych nakładach.

Ile ma być miejsca i co jest potrzebne do ćwiczeń?

Jak stwierdzono wcześniej, mimo swej prostej konstrukcji drabinka jest uniwersalnym przyrządem do ćwiczeń. W zasadzie każda drabinka składa się z dwóch rur bocznych i poprzeczek, co z kolei pozwala na dokupienie dodatkowych narzędzi sportowych. Co się tyczy warunków montażu, to drabinka potrzebuje jedynie ściany do której będzie umocowana konstrukcja. Wielkim atutem drabinki gimnastycznej jest jej kompaktowy wymiar co pozwala zainstalować ją nawet w niedużym pokoju.

Korzyści dla dzieci

Oprócz klasycznych drabinek na rynku Polskim można znaleźć kolorowe drabinki gimnastyczne dla dzieci, które dodatkowo można wyposażyć w kółka, drabinkę linową, drążek albo linę. Głównym warunkiem bezpiecznego korzystania jest prawidłowa eksploatacja. Przede wszystkim, drabinka gimnastyczna to świetna możliwość nie tylko rozładować napięcia emocjonalne, lecz również przekierować ją do odpowiedniego kierunku. Będąc zaangażowanym w te ćwiczenia, dziecko będzie z przyjemnością rozwijać kondycję fizyczną.

Takiego rodzaju urządzenia to najbardziej skuteczny sposób na osiąganie sukcesów rozwojowych. Kształtowanie prawidłowej postawy ciała, tonus mięśniowy, zwiększenie siły i sprawności fizycznej, stymulacja układu przedsionkowego oraz rozwój myślenia logicznego – to daleko nie wszystko co można osiągnąć z wykorzystywaniem dziecięcych drabinek gimnastycznych.

Jedynym niezbędnym warunkiem jest zapewnienie bezpieczeństwa treningu. Szczególnie to dotyczy jakości wykorzystywanego urządzenia, ponieważ od tego zależy niezawodność, a za tym idzie i bezpieczeństwo dziecka. Wybierając drabinkę trzeba zwrócić uwagę na to, żeby konstrukcja była maksymalnie wytrzymała i bez spawów, a stosowane do produkcji materiały byli w odpowiedzialności międzynarodowym standardom jakości. Zalecane jest dokupienie maty asekuracyjnej, która pomaga zredukować urazy podczas upadku.

W ostatnim czasie jednym z liderów w dziedzinie produkcji i sprzedaży drabinek gimnastycznych dla dzieci jest firma Interatletika, która zyskała uznanie w wielu krajach świata. Firma ma 20 letnie doświadczenie na rynku sprzętu sportowego, potwierdzeniem czego są szeroka gama produkcji, odpowiadająca najwyższym standardom jakości oraz udział firmy w międzynarodowych targach sprzętu sportowego.

Jak każdego roku w okolicach września można zaobserwować większe zatłoczenie na siłowniach i w klubach fitness, tak więc wychodząc na przeciw pytaniom początkujących, poruszę temat kolejności wykonywania ćwiczeń czyli, które ćwiczenia robić najpierw aby zmaksymalizować efekty. Zacznijmy jednak od podstaw, czyli prostego podziału ćwiczeń.

Rodzaje ćwiczeń:

Ćwiczenia złożone, wielostawowe: to te które angażują kilka grup mięśniowych. Najlepszym przykładem są ćwiczenia wykonywane na wolnym ciężarze czyli z wykorzystaniem sztangi i hantli. Najbardziej popularne ćwiczenie złożone to np. przysiady ze sztangą. Pomimo, że robimy to ćwiczenie na mięśnie ud, do pracy zaangażowane jest praktycznie całe ciało między innymi mięśnie grzbietu, brzucha itd

Ćwiczenia izolowane: to te które angażują tylko jeden, wybrany mięsień. Oczywiście to również umowna definicja. Przy każdym chwycie itd angażujemy również inne mięśnie, ale nie o to chodzi, nie ma się co czepiać definicji ;) Najlepszym przykładem ćwiczeń izolowanych są wyprosty nóg na maszynie (mięśnie czworogłowe uda), przy wykonaniu tego ćwiczenia skupiamy się tylko na tej grupie mięśniowej, izolując ją do pracy.

Kolejność wykonywania ćwiczeń:

Rozróżniając już powyższe typy możemy przejść do kolejności wykonywanych ćwiczeń. Zawsze zaczynamy od ćwiczeń złożonych. Powinna to być baza każdego treningu. Są tacy, którzy wykonują tylko ćwiczenia podstawowe, wszystko kwestia preferencji. Wystarczy wziąć to wszystko na tak zwany "chłopski rozum", gdy zaczynamy trening mamy jeszcze zdecydowanie więcej siły i energii, mięśnie wypełnione glikogenem itd więc możemy pozwolić sobie na większy ciężar. Dopiero po ciężkich ćwiczeniach wielostawowych, skupiamy się na wyizolowaniu danej grupy i "dobijamy" pompując do nich maksymalną ilość krwi. Jedynym odstępstwem od tej reguły jest metoda "Wstępnego zmęczenia", ale to już technika dla zaawansowanych więc to nie jest miejsce na jej opisywanie.

Które grupy mięśniowe robić najpierw?

Skoro już wiemy, które ćwiczenia wykonywać najpierw pora na drugą złotą zasadę. Zawsze jako pierwsze wykonujemy duże grupy mięśniowe. Jeżeli macie w planie wykonanie klatki piersiowej i tricepsów - zaczynacie od klatki. Plecy i bicepsy? Plecy w pierwszej kolejności, najpierw uda, potem łydki itd.

Znając te proste zasady już na starcie unikniecie niepotrzebnych błędów i pomyłek przez co szybciej zbliżycie się do wymarzonej formy.

Stanie na rękach typowe ćwiczenie z masą własnego ciała jest nie tylko fajną sztuczką. Jest też dobrym ćwiczeniem wzmacniającym na całe ciało. Poradnik ABC stania rękach, zobacz jak ćwiczyć hand stand od zera.

Korzyści ze stania na rękach

Hand stand (HS) czyli stanie na rękach wpływa na ciało pod wieloma kątami. Jest to ćwiczenie wzmacniające mięśnie i stawy w całym ciele. Pobudza centralny ośrodek nerwowy poprawiając świadomość własnego ciała. Pozwala spojrzeć na świat z innej perspektywy. Zobacz największe zalety treningu hand stand-u.

Stanie na rękach – ćwiczenie wzmacniające

Trening stania na rękach poprawia gibkość i ogólną siłę organizmu. Szczegółowe działanie stania na rękach organizm:

Otwiera ramiona i poprawia siłę w skrajnych zakresach ruchu
Zwiększa siłę ramion, szczególnie barków, tricepsów
Poprawia siłę korpusu – mięśni brzucha i pleców
Wzmacnia nogi – pośladki (od wybicia do stania)
Poprawia postawę ciała – redukuje skrzywienia kręgosłupa

Czy stanie na rękach jest trudne?

Trudno udzielić jednoznacznej odpowiedzi. Generalnie dziecko można nauczyć stania na rękach w nawet w kilka, kilkanaście godzin. Im człowiek jest starszy tym dłużej będzie uczył się stania na rekach, dlatego im wcześniej zaczniesz tym lepiej :) Stanie w pozycji odwróconej nie jest trudnym ćwiczeniem, raczej zaklasyfikowałbym je jako średnio wymagające. Czynnikiem który utrudnia stanie na rękach jest masa ciała. Im jesteś cięższy tym trudniej.

Czy stanie na rękach jest bezpieczne?

Kolejne częste pytanie dotyczące hand standu. Odwrócona pozycja lekko zmienia funkcjonowanie organizmu. Wymaga adaptacji tlenowej i krążeniowej. W przypadku kiedy jesteś osobą zdrową to stanie na rękach jest zupełnie bezpieczne dla organizmu. Co więcej niesie wiele korzyści dla zdrowia z medycznego punktu widzenia. Stanie zarówno na głowie jak i na rękach zapobiega opadaniu organów oraz poprawia ukrwienie komórek. Odwrócona pozycja ciała sprawia że krew dopływa do serca bez wysiłku pchana grawitacją. Generalnie uznaje się ze stanie na rękach może działać pobudzająco na układ krwionośny. Co więcej ćwiczenie stania na rękach jest bezpieczne nawet dla osób cierpiących na różne schorzenia. Jakie jest więc ryzyko w staniu na rękach? Jako największe niebezpieczeństwo wskazałbym ryzyko urazu spowodowanego upadkiem z pozycji odwróconej. Dlatego zalecam ćwiczyć stanie na rękach z pomocą trenera personalnego lub innej osoby która będzie stanie nas asekurować.

Przygotowanie do stania na rękach dla początkujących

Stanie na rękach wymaga przygotowania dłoni, nadgarstków, ramion i barków. Ciężar ciała będzie spoczywał głownie na nadgarstkach dlatego przed przystąpieniem do treningu należy dokładnie rozgrzać stawy i ścięgna. Tutaj mała uwaga, jeżeli wcześniej nie stawałeś na rękach, ani nie ćwiczyłeś kalisteniki odradzam zaczynać ćwiczenie od samego stania. Rozsądniejszym wyborem będzie zacząć od łatwiejszych ćwiczeń.

Ćwiczenia przygotowujące do stania na rękach od zera:

Jeżeli dopiero rozpoczynasz przygodę z treningiem z masą własnego ciała zanim przystąpisz do treningu stania na rękach polecam pierwszy tydzień, dwa zacząć o tych ćwiczeń:

Pompki – wzmacniają nadgarstki, przedramię, triceps i klatkę piersiową.
Deska – wzmacnia brzuch i plecy – stabilizacja core
Podciąganie – wzmacnia przedramię, biceps i plecy,
Hollow body – sylwetka gimnastyczna, wzmacnia brzuch, pośladki i plecy,
Stanie na głowie – łatwiejsza wersja stania na rękach, pozwala opanować wyczucie środka ciężkości

Rozgrzewka przed staniem na rękach

Do hand stand-u należy się odpowiednio przygotować. W końcu nie nauczysz się stać na rękach po jednej ani dwóch próbach, potrzebne będzie wiele powtórzeń i sporo czasu spędzonego w odwróconej pozycji zanim nauczysz się stać samodzielnie. Dlatego zanim rozpoczniesz trening stania na rekach rozgrzej dobrze nadgarstki, łokcie i barki. Polecam też wykonać kilka skłonów i wymachów nóg w ramach rozciągania dynamicznego w przód i do boku.

Poniżej fajny filmik prezentujący rozgrzewkę rąk przed staniem na rękach

Stanie na rękach dla początkujących - plan treningowy

Naukę stania na rękach najlepiej jest wykonywać pod ścianą na płaskim i stabilnym, ale jednocześnie miękkim podłożu. Idealna będzie mata gimnastyczna lub trawnik. Oczywiście stać na rękach można wszędzie jednak na początku warto maksymalnie zadbać o bezpieczeństwo.

Dodatkowo na samym początku dobrze jest jeżeli podczas ćwiczenia stania na rękach będzie asystował Ci partner. Dodatkowa asekuracja jest pomocna nie tylko w razie upadku ale dodaje też pewności siebie. Częstym problemem przy staniu na rękach jest dyskomfort psychiczny i lęk przed wywróceniem się i upadkiem.

Ułożenie ciała przy staniu na rękach

Zobacz jak ułożyć ciało podczas stania na rękach. Poniżej są omówione wszystkie elementy od dłoni aż po stopy. Ustawienie każdej części ciała jest jednak indywidualnie i rozwiązanie które sprawdza się u jednej osoby niekoniecznie będzie działało u kogoś innego. Dlatego trenując stanie na rękach warto jest eksperymentować i sprawdzać różne rozwiązania.

Ułożenie rąk w staniu na rękach

Dłonie są podstawą odwróconego stania. Dłonie powinny być rozstawione na szerokość barków lub minimalnie szerzej niż barki. Palce szeroko rozstawione – w ten sposób stworzysz większą podstawę i łatwiej jest zachować równowagę. Ciężar ciała powinien spoczywać na centralnej części dłoni. Palce pełnią rolę jedynie stabilizacyjną.

Ułożenie łokci w staniu na rękach

Łokcie należy kierować do wewnątrz. Naturalnie łokcie kierują się na zewnątrz dlatego należy pamiętać o zwracaniu łokci i ustawieniu ich do środka. Oczywiście osoby zaawansowane mogą stać na rękach na ugiętych łokciach, a nawet robić pompki w staniu na rękach. Jednak najłatwiejszym sposobem stania na rękach jest kierowanie łokci do wewnątrz. W ten sposób ramiona wolniej się męczą i możesz dłużej stać na rękach i więcej razy podchodzić do ćwiczenia.

Ułożenie ramion w hand stand

Ramiona powinny być ustawione w linii prostej. Generalnie dla osób początkujących zaleca się trzymanie ramion blisko siebie i przyciskanie ich do głowy. Takie ustawienie zwiększa stabilność i wytrzymałość ramion poprzez ściśnięcie łopatek na plecach.

Ustawienie głowy w staniu na rękach

Głowę najlepiej jest skierować do podłogi. Takie ustawienie mimo że nienaturalne dla karku ułatwia wyczucie punktu ciężkości i zachowanie balansu ciała. Głowa jest odpowiedzialna za utrzymanie ciała w linii prostej podczas stania na rękach i skierowanie jej do przodu (tak jak ma to miejsce w pozycji stojącej) będzie utrudniało orientację.

Ułożenie tułowia (plecy i biodra)

Mimo, że podczas stania w pozycji odwróconej ręce wykonują większość pracy to tułów jest również ważnym elementem. Trenując stanie na rękach należy lekko napinać mięśnie brzucha i kontrolować biodra. Środek ciężkości u człowieka jest skoncentrowany w okolicach pępka więc lekkie przesuniecie tułowia niesie dużą zmianę balansu. Na początek należy dążyć do pozycji wieży czyli wyprostować plecy i nogi z zamiarem maksymalnego wydłużenia ciała i sięgnięcia jak najwyżej. Taka pozycja ułatwia wyczucie środka ciężkości który pozostaje mało dynamiczny.

Trening samodzielnego stania na rękach – progresja

Stanie na rękach pod ścianą

Stań ok 1 m plecami do ściany
Połóż ręce na podłodze w odległości ok metra od ściany a nogami podeprzyj się o ścianę podobnie jak przy pompkach
Następnie przestawiaj nogi wyżej jednocześnie podchodząc na rękach do ściany az do uzyskania pionu
Staraj się oderwać nogi od ściany i stać samodzielnie bez podpierania

Stanie na rękach przodem do ściany z wybicia

Stań przodem do ściany ok 1 metr
Jednocześnie postaw ręce pod ścianą w odległości ok 10-15 cm wybijając się jedną nogą i dokładając drugą przyjąć pozycję pionową
Wybicie musi być na tyle mocne by postawiło ciało w pionie. Jeżeli wybijesz się zbyt słabo to należy się tą samą noga która się wybijała podeprzeć. Jeżeli wybijesz się za mocno to po prostu oprzesz nogi o ścianę.
To ćwiczenie należy powtarzać tak długo aż poczujesz, że siła wybicia jest optymalna, nie za mała ani zbyt duża.

L Stand czyli stanie w poziomie

Stanie na rękach z nogami w poziomie to ostatni przystanek przed samodzielnym swobodnym staniem na rękach.
W tej technice stania na rękach ciało jest utrzymane w pionie tylko do wysokości bioder. Nogi są oparte o ścianę pod kontem 90 stopni. Dolna część ciała musi pozostać stabilna głowa skierowana na ścianę.
Jeżeli poczujesz się stabilnie podnieś jedną nogę do góry nad biodra, tak by tylko jedną nogą podpierać się o ścianę.
Po ustabilizowaniu pozycji dołącz drugą nogę by stanąć swobodnie w powietrzu.

Swobodne, samodzielne stanie na rękach

Jeżeli doszedłeś do tego punktu to znaczy, że masz sporo pracy za sobą z tym planem treningowym. Zazwyczaj dojście do samodzielnego stania na rekach zajmuje kilka tygodni, a nawet miesięcy. Jeżeli czujesz, że jesteś gotowy do swobodnego stania na rękach to staraj się je trenować jak najczęściej. To najlepszy sposób na utrwalenie pozycji odwróconej.

Wychodzenie ze stania na rękach

Są dwie metody bezpiecznego wychodzenia ze stania do góry nogami:

gwiazda
przewrót w przód

Gwiazda opcja dla rozciągniętych. Kiedy czujesz że tracisz równowagę w staniu na rękach ważne jest odpowiednie wyjście. Najwygodniejszym sposobem jest wykonanie gwiazdy. Wymaga to jednak dobrego rozciągnięcia i mobilności bioder. Jeżeli jesteś rozciągnięty wystarczy że odchylisz jedną nogę prostą w kolanie i skierujesz ją do ziemi tak by na nią skierować ciężar ciała. W momencie kiedy noga dotknie ziemi należy przenieść na nią cały ciężar ciała, dołożyć drugą nogę wykonując obrót tułowia.

Przewrót w przód ze stania na rękach. Opcja dla mniej rozciągniętych.

Kiedy poczujesz że tracisz równowagę i lecisz na plecy, lekko zegnij ramiona i przyciągnij brodę do klatki. W miarę opadania uginaj plecy, starając się jednak trzymać nogi jak najwyżej. W momencie kiedy dotkniesz łopatkami ziemi podkurcz nogi i wykonaj przewrót przez plecy do przodu. W ten sposób bezpiecznie złagodzisz impet uderzenia.

Jak często trenować stanie na rękach?

Stanie w odwróceniu nie jest ćwiczeniem które trzeba wykonywać w seriach czy przez określony czas. Generalnie nauczysz się tego tym szybciej im więcej będziesz trenował. Pamiętaj o rozgrzewce przed przystąpieniem do ćwiczeń. Ja osobiście początkowo trenowałem przez godzinę w seriach po kilka minut. Ważne jest by starać się zachowywać poprawną technikę stania na rękach. Początkowo trening stania na rękach może być męczący jednak z upływem czasu będziesz mógł trenować coraz dłużej bez zmęczenia. Jeżeli będziesz trenować regularnie to po kilku dniach zauważysz pierwsze efekty i łatwiej będzie Ci zachować równowagę.

Długość optymalnego treningu stania na rękach:

1 tydzień: codziennie po 10 15 minut

2 tydzień: codziennie po 20 minut

3 i kolejne tygodnie po 30 minut

Pomiędzy ćwiczeniami ok 1 minuta przerwy na regenerację mięśni

Jak długo trwa pełne opanowanie stania na rękach? To indywidualna kwestia zależy od predyspozycji i ilości czasu poświęconego na treningi. Jeżeli uda Ci się opanować to w miesiąc to będzie bardzo dobry wynik :) Mi osobiście opanowanie samodzielnego stania na rękach zajęło 5 tygodni.

Oddech podczas stania na rękach

Podczas ćwiczenia stania na rękach bardzo ważne jest kontrolowanie oddechu. Początkowo możesz mieć trudności z oddechem w pozycji odwróconej i szybko łapać zadyszkę. Wynika to z faktu, że mięśnie podczas stania na rękach pracują w inny sposób i oddychanie jest trudniejsze. Będąc do góry nogami mając napięte mięśnie pleców oraz klatki piersiowe normalne oddychanie jest utrudnione. Dlatego należy skupić się na tym aby oddychać normalnie. Pomocne może być spokojne oddychanie przez usta lub rozmowa (pozwala się rozluźnić i ułatwia oddychanie).

Stanie na rękach jako wstęp do innych ćwiczeń

stanie na jednej ręce
chodzenie na rękach
akrobatyka
gimnastyka na drążku
wspinaczka

Oryginalny tekst oraz wiele innych ciekawych wpisów znajdziecie na stronie www.lepszytrener.pl

Ponieważ jestem zadowolony z ilości mięśni jakie udało mi się utrzymać na tegorocznej redukcji, postanowiłem podzielić się z wami sposobem treningu, który był o 180 stopni inny niż ten, który robię przez cały rok. Wydaje mi się, że to był klucz do minimalizacji tkanki mięśniowej, a przy okazji do maksymalizacji tkanki tłuszczowej. Oczywiście jak to na redukcji, siła spadała proporcjonalnie do wagi, ale dzięki nietypowemu podejściu również tutaj nie było aż tak drastycznych spadków. Dla przykładu nadal jestem w stanie zrobić 3 serie po 8 powtórzeń wyciskania hantli na ławce skośnej z hantlami po 45kg więc chyba nie ma tragedii.

Full Body Workout (FBW):

Nie był to typowy FBW, nie było w nim tylko ćwiczeń wielostawowych. Trzy jednostki treningowe w tygodniu w zupełności wystarczyły. Na każdym treningu jedno ćwiczenie było bazowe, pozostałe zmieniałem tak aby atakować mięśnie z różnych stron. Nietypowym dla FBW było wykonywanie izolowanych ćwiczeń jak wyprosty podudzi na maszynie, czy krzyżowanie linek w bramie, ale był to celowy zabieg.

Ilość ćwiczeń i serii na daną grupę mięśniową:

Nogi 3 ćwiczenia, 8 serii w sumie.
Klatka 3 ćwiczenia, 7 serii w sumie.
Plecy 3 ćwiczenia, 7 serii w sumie.
Barki 4 ćwiczenia, 8 serii w sumie
Bicepsy Jedno ćwiczenie, 4 serie w sumie.
Tricepsy Jedno ćwiczenie, 4 serie w sumie.

Ilość powtórzeń:

W każdym ćwiczeniu starałem się zrobić przynajmniej jedną serię maksymalnym ciężarem, gdzie ilość powtórzeń nie przekraczała 6. Odszedłem od stereotypowego myślenia, gdzie na redukcji należy robić bardzo dużą liczbę powtórzeń z małym ciężarem. Oczywiście były również serie po 21 ruchów na barki czy bicepsy, ale duże grupy jak nogi, klatka i plecy wahały się w granicy 8 ruchów.

Cardio/aeroby/interwały:

Zrezygnowałem z długich i monotonnych ćwiczeń cardio, zwłaszcza po treningu siłowym. Po każdej jednostce siłowej robiłem 15 min interwałów, głównie były to schody. W miarę możliwości, 20 min spaceru z tętnem około 120 na czczo (około 3 razy w tygodniu) plus jedna sesja dłuższego cardio (45-60 min) w tygodniu, w dzień wolny od ćwiczeń siłowych. Średnia ilość kroków z tego okresu to 9197 na dzień więc bez szału, ale jak widać nie leżałem całe dnie.

Jeszcze tydzień laby i wracam do diety i treningów, ale będzie to już typowy split 4 razy w tygodniu, aby popracować trochę nad brakami, jest ich cała masa więc na FBW było by ciężko, ale już dziś wiem, że kiedyś nielubiany FBW wróci do łask na kolejnej redukcji.